Η Οθωμανική περίοδος στην Κύπρο ήταν από το 1571 έως το 1878. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες της Οθωμανικής περιόδου στην Κύπρο, η πρωτοβάθμια εκπαίδευση άρχισε να αναπτύσσεται στην Ορθόδοξη κοινότητα του νησιού. Η Σχολή Φανερωμένη ιδρύθηκε σε αυτό το πλαίσιο, και ήταν η πρώτη πρωτοβάθμια σχολή για κορίτσια στην Κύπρο. Η σχολή αυτή ήταν προορισμένη για τις κόρες των πλούσιων οικογενειών της ελληνοκυπριακής κοινότητας και ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Α’. Κατά το πρώτο έτος της λειτουργίας της, 35 μαθήτριες παρακολούθησαν τα διδακτικά μαθήματα σε όλα τα έξι τμήματα του σχολείου. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1880, η σχολή είχε 152 μαθήτριες και ήταν το μοναδικό σχολείο για κορίτσια στη Λευκωσία. Κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της, τα μαθήματα περιλάμβαναν ανάγνωση, γραφή, μαθηματικά, θρησκευτικά, μαθήματα ιστορίας της ελληνικής γλώσσας και μαθήματα χειροτεχνίας. Οι μαθήτριες μάθαιναν τις αξίες που θα έπρεπε να ακολουθούν για να συμβιβάζονται με τις αξίες της κοινωνίας. Αυτές οι αξίες ήταν η σεμνότητα, η φροντίδα, η εργατικότητα και η υπακοή. Εκείνη την εποχή, ήταν ντροπιαστικό να εργάζονται οι γυναίκες. Εξαιτίας αυτού, η επιτροπή του σχολείου χορηγούσε υποτροφίες σε κορίτσια με λιγότερες ευκαιρίες και από φτωχά χωριά. Με αυτόν τον τρόπο, τους δίνονταν η ευκαιρία να εκπαιδευτούν και να γίνουν δασκάλες. Στο εσωτερικό της Σχολής Φανερωμένη ιδρύθηκε το πρώτο ανώτατο ίδρυμα για γυναίκες δασκάλες το 1903. Οι δασκάλες αμείβονταν λιγότερο από τους δασκάλους, και επίσης, οι παντρεμένες γυναικείες δασκάλες δεν επιτρεπόταν να εργάζονται και υποχρεούνταν να σταματούν την εργασία τους ως δασκάλες όταν επρόκειτο να παντρευτούν. Το ανώτατο ίδρυμα έκλεισε το 1937 και το κτίριο έγινε μέρος του Ινστιτούτου του Παγκύπριου Λυκείου, το οποίο υποδέχθηκε μόνο μαθήτριες. Το 1975 ήταν το μοναδικό έτος που το σχολείο ήταν ανάμεικτο. Εκείνη την εποχή, η διευθύντρια και οι δάσκαλες της Σχολής Φανερωμένης είχαν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη γυναικείων συλλόγων. Ένα παράδειγμα ήταν η Θεανώ Παρούτη-Λιασίδου, που υπηρέτησε ως διευθύντρια του σχολείου από το 1887 έως το 1901. Αργότερα παραιτήθηκε επειδή ετοιμαζόταν να παντρευτεί, και η Ελένη Χρήστου την αντικατέστησε ως διευθύντρια του σχολείου. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1914, κατάφεραν να δημιουργήσουν γυναικείο σύλλογο στη Λευκωσία. Τα τελευταία χρόνια, το Παρθεναγωγείο Φανερωμένης είχε νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο και λύκειο. Πλέον, λειτουργεί ως τμήμα της Σχολής Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Κύπρου